 |
| O Jay Hunter Morris ως Siegfried (φωτο: Ken Howard/ Metropolitan Opera) |
Το νέο ανέβασμα του μουσικού δράματος Siegfried του R. Wagner, τρίτου μέρος του επικού κύκλου με γενικό τίτλο To Δαχτυλίδι του Nibelung, από την Μητροπολιτική όπερα της Ν. Υόρκης (Met), παρακολουθήσαμε στη μεγάλη οθόνη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Α. Τριάντη), στις 10/11. Η προβολή πραγματοποιήθηκε στον πλαίσιο του κύκλου των αναμεταδόσεων από την Met. Μολονότι οι παραστάσεις μεταδίδονται «ζωντανά», η συγκεκριμένη μεταδόθηκε ετεροχρονισμένα, στις 10/11, λόγω του κύκλου των Σουιτών του J.S. Bach που ακούστηκαν από τον Pieter Wispelwey στις 5/11 (μέρα παράστασης της Met) στο Μέγαρο.
Η προσέγγιση που παρακολουθήσαμε ήταν μουσικά και εικαστικά άρτια. Η διανομή ανατέθηκε σε μια ομάδα έξοχων βαγκνερικών τραγουδιστών, οι οποίοι επωμίσθηκαν τους ρόλους των μυθικών ηρώων, ανθρώπων, νάνων και θεών. Ο λόγος για τους Jay Hunter Morris, τενόρο απίστευτης αντοχής και θαυμάσιας λυρικής έκφρασης, που αντιμετώπισε με εφηβικό παλμό των τρανών απαιτήσεων ρόλο του Siegfried, Bryn Terfel, μπασοβαρύτονο που ερμήνευσε με γνώση και επιβλητική φωνή τον πατέρα των θεών Wotan, Gerhard Siegel, τενόρο που απέδωσε με θαλερή φωνή τον κακόβουλο νάνο Mime, και Deborah Voigt, σοπράνο που ερμήνευσε την Βαλκυρία Brünnhilde με ωραίο σχηματισμό μουσικών φράσεων και φωνητικές ποιότητες μεγάλης βαγκνερικής ντίβας.
Στους μικρότερους ρόλους ακούστηκαν οι εξίσου ικανοποιητικοί λυρικοί καλλιτέχνες: μπασοβαρύτονος Eric Owens (τραγούδησε το μέρος του νάνου Alberich με εξαιρετικά εύρωστη και σπηλαιώδη φωνή, προβλέπουμε ότι μελλοντικά θα ερμηνεύσει τον σπουδαιότερο ρόλο του Wotan), μπάσος Hans-Peter König (Fafner), Patricia Bardon (Εrda) και Mojca Erdmann (πουλί του δάσους).
Ο αρχιμουσικός Fabio Luisi ενθάρρυνε την ορχήστρα της Met να αποδώσει την παρτιτούρα με αντιστικτική ακρίβεια στις δύο πρώτες πράξεις και με άφθονο ρομαντισμό στην τρίτη και τελευταία πράξη, φροντίζοντας παράλληλα για την ηχητική διαύγεια και για την ανάδειξη της υπέροχης βαγκνερικής ενορχήστρωσης.
Το εικαστικό μέρος της παραγωγής κρίθηκε φαντασμαγορικό. Ο σκηνοθέτης Robert Lepage, συνεργαζόμενος με τον σκηνογράφο Carl Fillion, τον σχεδιαστή κοστουμιών François St-Aubin, τον υπεύθυνο φωτισμού Etienne Boucher και τον υπεύθυνο ψηφιακών εικόνων Pedro Pires, πρόσφερε ονειρικές εικόνες κινηματογραφικής ατμόσφαιρας που κυριολεκτικά καθήλωναν, συγκινούσαν και ενεργοποιούσαν την φαντασία.
Τα έξυπνα φωτισμένα λειτουργικά σκηνικά πάνω στα οποία προβάλλονταν τα διάφορα ψηφιακά εφέ και τρισδιάστατα κινούμενα γραφικά (3D computer animation) υπογράμμιζαν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης τον παραμυθένιο και γεμάτο συμβολισμούς κόσμο του Wagner.
Τέλος, αναφέρουμε ότι το τελευταίο μέρος του Δαχτυλιδιού θα παρουσιαστεί σε ζωντανή μετάδοση από την Met, στο ΜΜΑ, στις 11/2/2012.