Ο Γερμανός τενόρος Jonas Kaufmann ανήκει στους διαπρεπέστερους σύγχρονους αστέρες του μελοδράματος. Η διεθνής σταδιοδρομία του εγκαινιάστηκε το 1994, όταν άρχισε σημαντικές εμφανίσεις σε διάφορα Γερμανικά λυρικά θέατρα. Η Κρατική Όπερα της Βιέννης δεν άργησε να προσέξει το ταλέντο του και να του προσφέρει μεγάλους ρόλους σε παραγωγές της. Το 2001 η Όπερα της Ζυρίχης τον ενέταξε στις σταθερές της δυνάμεις. Το διεθνές κοινό τον παρακολουθεί σε πρωταγωνιστικούς ρόλους μελοδραμάτων των Claudio Monteverdi, Wolfgang Amadeus Mozart, Charles Gounod, Richard Wagner, Giuseppe Verdi και άλλων συνθετών. Στο πλαίσιο αποκλειστικού συμβολαίου με τη δισκογραφική εταιρεία Decca (Universal), στις αρχές του 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του album αποτελούμενο από γνωστές άριες. Η κριτική και το κοινό εκφράστηκαν με τα θερμότερα λόγια για την εν λόγω μουσική του κατάθεση, που φέρει τον τίτλο «Romantic Arias».
Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ενέταξε στον κύκλο «Μεγάλες Λυρικές Φωνές της Εποχής μας» το πρώτο αθηναϊκό ρεσιτάλ του Kaufmann, που δόθηκε στην γεμάτη Αίθουσα των Φίλων της Μουσικής, στις 15/1. Ο καλλιτέχνης επέλεξε να ερμηνεύσει μια σειρά από πολυαγαπημένες άριες των Giacomo Puccini («Recondita armonia» και «E lucevan le stelle», Tosca, «Che gelida manina», La Boheme), Friedrich von Flotow («Ach! so fromm, ach! so traut», Martha), Jules Massenet («Pourquoi me reveiller, o souffle du printemps?», Werther), Georges Bizet («La fleur que tu m'avais jetée», Carmen) και Richard Wagner («In fernem Land», Lohengrin). Σε κάθε ένα από τα απαιτητικά αυτά αποσπάσματα έλαμψε μέσω της εξαίρετης φωνής του, σπάνιου ηχοχρώματος και μετάλλου, της έντονης σκηνικής του παρουσίας, της εκπληκτικής τεχνικής του, στη βάση της δουλεμένη, και της υπέροχης μουσικότητάς του. Μας έφερε στο νου τον αξέχαστο συμπατριώτη και ομότεχνό του, Fritz Wunderlich. Ήταν ξεκάθαρο το γεγονός ότι ο Kaufmann γνωρίζει τον τρόπο να φωτίζει και να οδηγεί στο προσκήνιο με εύστοχο τρόπο τα συναισθήματα που περιγράφονται στη μουσική που ερμηνεύει. Εντούτοις, είμαστε της άποψης ότι αρκετές από τις άριες που επέλεξε (κυρίως εκείνες του Puccini) υπήρξαν μάλλον δραματικές για τη λυρική φωνή τενόρου που διαθέτει ο δίχως άλλο ονειρεμένος αυτός μουσικός. Στο ρεπερτόριό του προσθέτει ολοένα και περισσότερους δραματικούς ρόλους, κάτι που σίγουρα θα προκαλέσει το ενδιαφέρον των θαυμαστών του και πολλών μεγάλων λυρικών θεάτρων του κόσμου που θα σπεύσουν να περιλάβουν το όνομά του στις διανομές τους. Εντούτοις, ευχόμαστε και προσευχόμαστε να βρεθούν οι ειδικοί εκείνοι που θα τον συμβουλεύσουν να μείνει μακριά από ρόλους ακατάλληλους για τις φωνητικές του δυνατότητες. Θα είναι κρίμα να φθαρεί η φωνή του και μέσα σε μερικά χρόνια να μην μπορεί να αποδώσει στο επίπεδο που αποδίδει σήμερα. Δυστυχώς, η σύγχρονη διεθνής αγορά της κλασικής μουσικής, εκείνη που αναδεικνύει, προβάλλει και επιβάλει τους καλλιτέχνες, ενίοτε δείχνει το αδηφάγο και αχάριστο πρόσωπό της, εξουθενώνοντας πολλά από τα παιδιά της με παράλογες απαιτήσεις.
Το κοινό του Μεγάρου και πολλοί ξένοι θαυμαστές, που είχαν καταφθάσει από διάφορες χώρες της Ευρώπης, κυριολεκτικά τον αποθέωσαν φέρνοντάς τον αρκετές φορές στη σκηνή για να ερμηνεύσει με χαρισματικό τρόπο εκτός προγράμματος τον θρήνο του Federico («E la solita storia del pastore») από την όπερα L’arlesiana του Francesco Cilea, το τραγούδι «Non ti scordar di me» του Ernesto De Curtis, την άρια «La donna e mobile» από την όπερα «Rigoletto» του Verdi και τέλος την άρια «Dein ist mein ganzes Herz» από την οπερέτα «Das Land des Lächelns» (Η Χώρα του μειδιάματος) του Franz Lehar .
Απολύτως άξια συνοδός του Kaufmann ήταν η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: υπό τη διεύθυνση του εξαιρετικού Γερμανού αρχιμουσικού, Michael Güttler, συνεργάτη του ονομαστού Ρώσου αρχιμουσικού Valery Gergiev και έμπειρο στον χώρο της όπερας, ο ήχος της υπήρξε όμορφος και ομοιογενής. Επιπλέον, η ορχήστρα επέδειξε μουσικότητα, πειθαρχία και ευαισθησία στα ορχηστρικά αποσπάσματα που έπαιξε (Εισαγωγή στην όπερα «Γουλιέλμος Τέλλος», Gioachino Rossini, Εισαγωγή στην όπερα «Oberon», Carl Maria von Weber, Ιντερμέτζο από την όπερα «Cavalleria Rusticana», Εισαγωγή στην όπερα «H Δύναμη του πεπρωμένου» του Giuseppe Verdi , αποσπάσματα από τις Σουίτες Carmen αρ.1 και 2 του Bizet και Πρελούδιο στην γ΄ πράξη της όπερας «Lohengrin» του Wagner). Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την βελτίωση της ποιότητάς της να συνεργάζεται με μαέστρους της τάξης του Güttler. Τα μέλη της απέδειξαν εμπράκτως την ικανοποίησή τους από τη συνεργασία αυτή θέτοντας στη διάθεση του Güttler και βεβαίως του Kaufmann τον καλύτερό τους εαυτό.