Ο σπουδαίος Ούγγρος αρχιμουσικός Sir Georg Solti αναφερόμενος στην Αμερικανίδα υψίφωνο Renée Fleming είχε κάποτε πει ότι «κατά τη διάρκεια της μακράς ζωής μου δεν έχω συναντήσει παρά μόνο δύο υψιφώνους με την ποιότητα του τραγουδιού της Fleming, η δεύτερη υψίφωνος ήταν η Renata Tebaldi». Και όχι χωρίς λόγο βέβαια. Από τότε που ξεκίνησε τη διεθνή σταδιοδρομία της -περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980- και μέχρι σήμερα, βρίσκεται πάντα στην κορυφή της τέχνης της. Κάτοχος μιας υπέροχης λυρικής φωνής και μιας εκπληκτικής προσωπικότητας που πάντα ξεχωρίζει τόσο επί σκηνής όσο και μέσα από τις πάμπολλες υποδειγματικής ποιότητας ηχογραφήσεις που έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια (Decca/Universal).
Στις 14/5, στην «Αίθουσα Χρήστου Λαμπράκη» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε ρεσιτάλ της που εντάχθηκε στο πλαίσιο του κύκλου «Μεγάλες Λυρικές Φωνές της Εποχής μας». Ήταν η δεύτερη φορά που ακούγαμε την Fleming στην Αθήνα (θυμόμαστε το ρεσιτάλ που είχε δώσει στο Ηρώδειο, 3/7/2008), πάντα σε ρεπερτόριο το οποίο έχει τιμήσει με θαυμαστό τρόπο. Και πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι είναι ιδιαίτερα προσεκτική στην επιλογή των ρόλων που ερμηνεύει προσέχοντας πάντα να ταιριάζουν και να αναδεικνύουν τις έξοχες αρετές της λυρικής φωνής της.
Ειδικότερα, όσον αφορά στην τελευταία αθηναϊκή της εμφάνιση, πρόσφερε ερμηνείες τραγουδιών του Richard Strauss (Ständchen, Op.17/2, Traum durch die Dämmerung, Op. 29/1, Zueignung, Op. 10/1) και άριες των Jules Massenet (από τις όπερες «Cléopâtre» και «Thais»), Antonín Dvořák (από την όπερα «Rusalka»), Franz Lehár (από την όπερα «H Εύθυμη Χήρα»), Giacomo Puccini (από την όπερα «La bohème»), Ruggero Leoncavallo (από την όπερα «La bohème») και Riccardo Zandonai (από την όπερα «Conchita»). Με αέρα πραγματικής ντίβα τίμησε κάθε Lied και άρια που ερμήνευσε: η πλούσια σε αποχρώσεις φωνή της, η γενναιόδωρη και εκλεπτυσμένη έκφρασή της, η ανεξάντλητη αναπνοή της (Strauss), το λείο legato και η αίσθηση της μεγάλης γραμμής, μας γοήτευσαν πραγματικά. Πόσες ντίβες σήμερα μπορούν άραγε να κερδίσουν το κοινό τους με τον απροσποίητα μουσικό και χαρισματικό τρόπο της Fleming; Ο απόλυτος έλεγχος του φωνητικού της apparatus, η μουσική ευφυΐα της και η απέριττη χάρη με την οποία προσεγγίζει το μουσικό υλικό την κάνει όντως μοναδική.
Η συνοδεία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, υπό τον Εσθονοαμερικανό αρχιμουσικό Kristjan Järvi, νεώτερο γιο του διάσημου αρχιμουσικού Neeme Järvi, κρίθηκε ικανοποιητική αν και όχι πάντα τονικά και ρυθμικά ακριβής.
Ανάμεσα στις άριες, η ορχήστρα ερμήνευσε τα τεχνικά και μουσικά απαιτητικά συμφωνικά ιντερλούδια από την όπερα «Intermezzo» του Strauss.
Εκτός προγράμματος, η Fleming χάρισε με ιδιαίτερη αισθαντικότητα την άρια «O mio babbino caro» από την όπερα Gianni Schicci του Giacomo Puccini, στη συνέχεια με χαριτωμένο αίσθημα το τραγούδι «I feel pretty» από το musical «West Side Story» του Leonard Bernstein, ύστερα με ονειροπόλα διάθεση την άρια «Summertime» από την όπερα «Porgy and Bess» του George Gershwin και τέλος, με υπέροχα λαξευμένη ρομαντική διάθεση το «τραγούδι της Marietta» από την όπερα «H νεκρή πόλη» του Erich Wolfgang Korngold.