 | ||
| Ο συνθέτης Alan Hovhaness |
Την περασμένη εβδομάδα είχαμε αναφερθεί με ενθουσιασμό στην έλευση του Βασίλη Χριστόπουλου, νέου καλλιτεχνικού διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (ΚΟΑ), και στον με όραμα σχεδιασμένο προγραμματισμό της νέας καλλιτεχνικής περιόδου.
Πρόσφατα, μας δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσουμε τους πρώτους καρπούς της νέας συνεργασίας ΚΟΑ-Χριστόπουλου κατά την πρώτη συναυλία των συντελεστών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (7/10). Πριν από τη συναυλία ο Χριστόπουλος απευθυνόμενος στο κοινό παρουσίασε το πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου και ζήτησε την υποστήριξη των ακροατών στη διάδοση των συναυλιών της ορχήστρας. Στη συνέχεια πήρε τη θέση του στο podium για να διευθύνει ένα πρόγραμμα αποτελούμενο από τρεις διάσημες παρτιτούρες εμπνευσμένες από το υδάτινο στοιχείο. Ειδικότερα, στην αρχή του προγράμματος ακούσαμε τις δύο πρώτες Σουίτες (HWV 348 και 349) από τη Μουσική των Νερών του G.F. Handel, που ερμηνεύτηκαν για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1717. Ο μαέστρος προσέγγισε την διάσημη αυτή παρτιτούρα της εποχής μπαρόκ με ιδιαίτερη κατανόηση απέναντι στα υφολογικά ζητούμενα. Με σαφή και ζωηρή κινησιολογία ενθάρρυνε τα μέλη της ΚΟΑ, πολλά από τα οποία έχουν ασχοληθεί με την ερμηνεία μουσικής της περιόδου αυτής, να παίξουν με ακρίβεια, προσοχή στην ανάδειξη των ρυθμικών-χορευτικών στοιχείων και –κυρίως όσον αφορά στα έγχορδα- χωρίς εξεζητημένο vibrato.
Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας, ακούστηκε ένα από τα διασημότερα έργα του Αμερικανού (Αρμενικής καταγωγής) συνθέτη A. Hovhaness, με τίτλο Και ο Θεός Έπλασε τις Μεγάλες Γαλάζιες Φάλαινες Op. 229, το οποίο γράφτηκε το 1970. Ο Χριστόπουλος και η ορχήστρα τίμησαν τη διαύγεια του στοχασμού και το φυσιολατρικό όραμα του μουσουργού. Πιο συγκεκριμένα, έφεραν με θεατρικότητα στην επιφάνεια τους γεμάτο μυστήριο ηχητικούς όγκους, τα αλεατορικά στοιχεία και δημιούργησαν το απαιτούμενο αινιγματικό κλίμα δέους των ωκεανών που συνοδεύεται από ηχογραφημένους ήχους κραυγών φαλαινών. Ιδιαίτερα καλή υπήρξε η απόδοση των χάλκινων πνευστών.
Τη βραδιά σφράγισαν τα τρία συμφωνικά σκίτσα για ορχήστρα, που συναποτελούν το έργο με γενικό τίτλο Η Θάλασσα, του C. Debussy: εμβληματικό αριστούργημα του εικοστού αιώνα, η σύνθεση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1905. Η ερμηνεία που λάβαμε δομήθηκε με προσοχή στη λεπτομέρεια και διέθετε την απαιτούμενη γαλλική εκφραστική λεπτότητα. Κάποιες φορές (κυρίως στο τελευταίο μέρος, Διάλογος του ανέμου και της θάλασσας) αποζητήσαμε περισσότερη ενέργεια στο κτίσιμο των μεγάλων κλιμακώσεων. Ωστόσο, διαπιστώσαμε ότι ο Χριστόπουλος μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να εκμαιεύσει έναν στιλπνό, καλά οργανωμένο και αναλυτικό ήχο από την ΚΟΑ, γεγονός που μας ικανοποίησε ιδιαίτερα.